Hani olur da ameliyat masasında kalırsam, hakkını helal et olur mu?
bu işler böyledir be günlük, ölüm yakınına kadar sokulduğunda tuhaf bir soğukluk hissedersin bedeninde. eğer yaptıklarının doğru olduğundan da eminsen ölmekten de çok korkmazsın... korkmuyorum be günlük. sadece merak ediyorum... eğer ölürsem bir anlamda gerçekleri de görme fırsatım olacak.. bu hayatı o kadar da eğlenceli yaşayamadık, olsun... diğer taraf nasıl diye merak ediyorum...
iki ihtimal var,
*** ya gerçekten inandığımız gibi cennet ,cehennem falan olacak ve ben bu hastalıklı bedenimden kurtulup o tarafta bana ayrılan suit'de keyfime bakacağım...
*** diğer ihtimali düşünmek istemiyorum... toprak olup gitmek fikri hiç cazip gelmiyor...
Hoşçakalın, beni seven sevmeyen herkese...
Eğer hayattaysam bir zaman sonra yeniden yazmaya başlarım, görüşürüz gene! değilsem .. boşverin...
Etiketler: veda
class="post-footer"> by <$BlogItDavut Topcanref="<$BlogIthttp://davuttopcan.blogspot.com/2008/12/veda-yazisi.html"permanent link"><$BlogIt16:59>
