İşte tam bu noktadan atlıyorum hayata.. Hayat öyle güzel bir şey ki! hiçbir şekilde riske atılmayacak kadar değerli, neden? niçin? nasıl?....
Hayata sabah kalkıp işe gitmek akşam sıkıcı bir trafik eşliğinde eve dönmek olarak bakmayın... Bunlar sadece bir kısmı, ama göremediğimiz hissedemediğimiz kocaman başka bir kısmı daha var...
Sıradan bir yol kenarı lokantasının muhteşem kavurmasını , oranın kendine has ekmeği ve kendi yapımı ayranı eşliğinde tadına vara vara yiyebilmek, her lokmada yeniden doğmak gibidir hayat. Bunu yapabilme lüksünün değeri nedir? bir düşünün... Ya da çok sevdiğiniz bir yiyeceği hayal edin, onu yerken aldığınız haz...
Sonra kalkıp markete kadar gidebilme gücü, gidip avare avare dolanıp dilediğinizi alabilmeniz, yani maddiyatı değil, tüm bunları yapabilecek gücü bulmanın değeri nedir?
Burada ne demek istediğimi tam anlayamayabilirsiniz, sırt üstü yada uzunlamasına tamamen yatay konumda tek yastıkla yatabilmenin değeri nedir? yaklaşık iki aydır oturur şekilde uyuyabiliyor ve yaşıyor olmamdan dolayı bunun değerinin paha biçilmez olduğunu söyleyebilirim... (Allahtan haziranda tedavi sonrası bu stant'tan kurtulabilecek ve yatma sorununa da çare bulabileceğim)
Peki ya hani o aslında çok da sevmediğiniz işyerine gidip çalışabiliyor, projeler alıp bitirebiliyor olmanın değeri nedir? bana inanın ilk iki haftadan sonra evde tıkılı olmak cehennem azabına dönüşüyor...
Ve dahi dahası, önce Türkiye'de sonra Dünya'da görülecek , gidip tadılacak o kadar güzel yerler ve tatlar var ki, sırf bunları yapmak için bile bir çalışma içinde olabilmenin , savaşın verdiği haz nelere değer?
Sonra biri ile hayatı paylaşabilmek, tek eşlilik denilen muhteşem ilişki modelini tüm dünyanın savruk ilişki modellerine inat kendine maletmek... Birini ölümüne sevmek, birinin sizi ölümüne sevmesi, ne olursa olsun, başınızdan ne geçerse geçsin bağlarınızın kop(a)maması, bilseniz ki ne olursa olsun ona olan sadakatınıza ihanet etmediğiniz sürece dünya üzerinde yaşayan milyarlarca insan karmaşasına inat bir tek kişinin sizi bırakmayacağını bilmek... ne olursa olsun yanınızda olacağını bilmek.. dahası böyle biri ile bir hayatı paylaşabilmek, bunun değeri nedir? galiba sırf bunun için bile herşeyimi verebilirdim...

İşte tüm bunların tamamı hayatın zerrecikleri.... tüm bu zerrecikleri kaybetmeden ne yazık ki bir tanesinin bile farkında değiliz...
Hayat işte tüm bu saydıklarımın birazını olsun geri alabilmek için neler vermezdim....

Not: üstteki fotoğraflar fotokritik.com adresinden alınmış olup , midye fotosu bana ait diğeri de MrJehoel'e ait.
Not 2: Şöyle bir hayalim var... çok şey mi istiyorum???
Etiketler: hayat
class="post-footer"> by <$BlogItDavut Topcanref="<$BlogIthttp://davuttopcan.blogspot.com/2009/02/hayat.html"permanent link"><$BlogIt22:09>

-
<$BlogCoBu yorum yazar tarafından silindi.
- <$BlogCo25 Şubat 2009 01:41:00 GMT+2ogCo
Davut Topcan. (aferin ona!)
<$BlogCoŞu hayatta anladığım en önemli şeylerden biri şu:
Hiçkimseye yaşadığınız bir deneyimi tam anlamıyla aktaramazsınız, ve hiçkimse birşeylerin değerini kaybetmeden anlamaz...
Keşke aksi olsaydı, eminim yeryüzü daha fazla oksijenli ve iyi insanların nefes aldığı bir yer olurdu...
---
Midye dolma... şu stant acısını çözeyim ilk iş temiz bir yere midye dolma yemeye gideceğim...(kendime söz!)- <$BlogCo25 Şubat 2009 23:01:00 GMT+2ogCo
Aylin Ünlü. (aferin ona!)
<$BlogCoBu yorum yazar tarafından silindi.
- <$BlogCo25 Şubat 2009 23:19:00 GMT+2ogCo
Davut Topcan. (aferin ona!)
<$BlogCommmmm... gecenin bu vakti canım çekti valla, arabaya atlayıp gitmek bile geçti şu an aklımdan...
:)- <$BlogCo26 Şubat 2009 00:13:00 GMT+2ogCo
Aylin Ünlü. (aferin ona!)
<$BlogCoBu yorum yazar tarafından silindi.
- <$BlogCo26 Şubat 2009 01:34:00 GMT+2ogCo
<$BlogItYorum Gönder
yazar hakkinda
Merhabalar, ben Davut Topcan
Buraya eminim ki bir sürü şey yazacağım ancak şimdi tasarımı tamamlamalıyım..!
eski yazılar
