Deneyim: Küçükken bir keresinde -köy ortamı- bir yokuştan aşağı doğru bisikleti bırakıp uçmayı denemiştim.. -sonuç ciddi canım yandı ama uçmuştum:)-Tabii tüm bu hareketlerin bir de bedeli olabiliyor, bunlara katlanmayı bilmelisiniz. Öncelikle acı eşiğiniz ne kadar yüksek bunu sorun kendinize... Geçen yaz yaptığım motosiklet kazasını yazmıştım, kaza yaptığım sırada hiç bir şok etkisi yoktu mesela, sadece ayağa kalktım, o anın sıcaklığı ile kırıklarımı farketmemiştim, ama ayağa kalktığımda anladım ki ayakta duracak kadar sağlam değilim, hemen yere uzadı, vücudumda ki kemikleri kontrol etmeye başladım.. En ciddi kırık omzumdaydı, başıma toplananlara dokunmamalarını söyledim. Ambulansı arıyorlardı zaten. Ambulans gelene kadar su döktüler yüzüme falan. Sonra ambülans geldi görevlilere durumu anlattıktan sonra hastaneye kaldırdılar... (bu işin özetiydi, bir ara bunun komik estantenelerini de anlatacağım)
Büyüdüm gene sonuç değişmdi, araba ile extrem hareketler, motosiklet ile 280 km/h hız yapmak, motosiklet ile tek teker yapmak.. hayat böyle güzel:-)
Burada söylemek istediğim soğuk kanlı olma meselesi..! Başınıza her ne gelirse gelsin, diş sıkmayı bilmek gerek sanırım... Ve en önemlisi de sen kendin isteyerek yaptığın bir işin sonucunda bir kaza olmuşsa , sorumlusu da sen olduğun için kalkve hayatına devam et.. kimseye ağlama..
Etiketler: alıntı, ekstrem, video
class="post-footer"> by <$BlogItDavut Topcanref="<$BlogIthttp://davuttopcan.blogspot.com/2009/03/ekstrem-davranslar.html"permanent link"><$BlogIt13:16>
